Aguesta ei ua qüestion capitau entara maxima institucion aranesa, pr’amor qu’es limitacions administratives, juridiques e foncionaus derivades d’èster considerada ua administracion locau contradiden de manèra dirècta eth pròpi sens dera autonomia politica d’Aran e dera sua singularitat, ath temps qu’empedissen qu’eth Govèrn d’Aran pogue amiar a tèrme es politiques e accions qu’era ciutadania aranesa a de besonh de manèra efectiva.

 

En un aute orde de qüestions, era sindica d’Aran a plantejat tanben ath president Illa es diuèrses qüestions que cau afrontar pendent aguesta naua legislatura deth govèrn catalan, com era reforma dera lei de regim especiau entà adaptar-la as besonhs e reptes deth territòri, era aprobacion deth modèl de finançament dera Val d’Aran en contèxte d’aquerò que mandate era lei, e era actualizacion e desplegament efectiu de quauqui traspassi competenciaus coma son er espòrt, era lengua, era cultura, eth torisme, era promocion economica e era atencion sociau. Atau madeish, tanben ei de besonh consensuar es inversions pendentes per part de Generalitat en Aran, coma era milhora dera C-28, eth bastiment d’un centre culturau e era renovacion der Espitau Val d’Aran, entre d’autes.

Era sindica d’Aran a manifestat que “era volontat deth Govèrn d’Aran ei mantier e refortir era relacion bilaterau entre eth Conselh Generau d’Aran e era Generalitat de Catalunya, a trauès der impuls dera leiautat e eth respècte institucionau qu’es dus govèrns meriten”, e a hijut que “era Generalitat de Catalunya a de poder èster ua institucion proactiva ena consolidacion dera autonomia politica d’Aran, non sonque enta dar compliment ad aquerò que preven era Lei d’Aran e er Estatut d’Autonomia de Catalunya, senon tanben, e especiaument, entà establir es sinèrgies qu’ajuden a hèr a compréner era realitat aranesa en territòri catalan.

 

Atau madeish, era sindica d’Aran a hèt a arribar ath president dera Generalitat era preocupacion deth govèrn aranés per estat actuau dera nòsta lengua pròpia, qu’ei oficiau tanben en Catalunya e l’a instat a collaborar damb eth Conselh Generau d’Aran, competent ena matèria, tar impuls der aranés, qu’ei tanben un patrimòni de Catalunya.

 

Finaument, era sindica a volut arregrair era volontat d’acòrd e collaboracion deth Govèrn de Catalunya entà arténher aguesti objectius que non an un aute sens qu’eth de melhorar era vida des aranesi e araneses.


HÒNT: CONSELH GENERAU D'ARAN